Nieuwsflash

Onze aanvraag voor projectsubsidie voor “Shakespeare is Dead” kreeg een gunstig advies van de beoordelingscommissie - zowel zakelijk als artistiek een ‘voldoende’ - maar geen subsidies. Ik selecteer de minpunten (waarom ‘voldoende’ en niet ‘goed’) uit het oordeel van de commissie:

 

En het besluit van de minister: 

 

Kameraden en vrienden, 

Voor het eerst sinds meer dan 20 jaar (tussen 1985 en 1997 waren er al enkele jaren zonder project- of andere subsidies) valt Ensemble Leporello helemaal zonder toelage. Dat dit nu gebeurt lijkt ironisch: Seizoen 2016 - 2017 is een van Leporello's actiefste seizoenen ooit. En de voorbije jaren maakten we stukken die tot de beste behoorden van Leporello's lange en rijke palmares. Ik doe een greep: “Disparus”, “Minnevozen”, “Twee meisjes en een schurk”, “Lyrical Minutes”, “Het laatste feest”, “Wachten op Godot” ... Alle vakkundig gemaakte, super diverse en toch typische Leporello-werken die grote tournee's (van operahuis tot straathoek) maakten en die mij blij maken als ik eraan denk. Maar 'de sector' geeft ons nul op het rekwest. Ook de vraag voor een kleine toelage van de Vlaamse Gemeenschapscommissie van Brussel (VGC) werd in maart afgewezen en verleden week ontvingen we dus bovenstaand nieuws van de Vlaamse Gemeenschap. Je zou er paranoïde van worden, het persoonlijk opvatten, je afvragen wie ons hier tegenwerkt...

  Het is waar dat Leporello steeds al een nogal aparte positie innam, weg van het centrum en langszij de overheersende modetrends. Een oud zeer: veel maken, veel spelen maar nooit echt daar 'waar het mooi weer wordt gemaakt'. Steevast vergeten als men het heeft over Vlaamse gezelschappen in het buitenland, systematisch vergeten als men het heeft over Nederlandstalige Brusselse gezelschappen. Een pr-probleem, een probleem van verankering bij grote huizen, een probleem van vooroordelen vanwege 'het beroepsveld' en de politiek, een probleem van imago? Ja, dat allemaal, want ik kan me niet voorstellen dat het aan onze reële artistieke kwaliteiten zou liggen. Tenslotte was er, als het ware een deel van de onhoudbare marginalisering, dat duister manoeuvre vanwege Leporello's Raad van Bestuur die de artistieke leiding wilde overdragen aan Stefan Perceval van theatergezelschap Het Gevolg. Ik zeg duister omdat dit werd gedaan zonder overleg met mij of met (de meesten onder) jullie. Joke Quaghebeur en Guy Uyttebroeck opereerden in stilte tot sommigen we het via derden te horen kregen. 

  Een kettingreactie? Niet alleen de overheid en de grote huizen, maar ook mensen die nauw betrokken waren bij de producties en tournee's, keerden ons, keerden mij de rug toe.

  Zijn de signalen duidelijk? De argumentaties van de verschillende beoordelingen stemmen overeen: Leporello gebruikt teveel dezelfde procédé’s, speelt op veilig, is niet hedendaags, doet aan ‘l’art pour l’art’… Dat kan volgens mij alleen maar betekenen dat de leden van de jury de zeer van elkaar verschillende, originele en succesvolle producten van de laatste jaren niet hebben gezien.

  Of wat?

 

Het laatste woord is hier nog niet over gezegd. Deze zomer maken Machteld Timmermans en Johan Knuts “Shakespeare is Dead” met een shoe-string-budget, volgend seizoen spelen we ons nieuwe repertoire, lanceren we nieuwe projecten, zoeken we naar nieuwe middelen. Ik hou jullie op de hoogte.

  X Dirk